2013 – Where it all starts..
Het begon allemaal op een zondagavond terwijl ik naar een aflevering van Obese keek (voor diegene die dit programma niet kennen, Obese was een programma van RTL4 waar mensen met zware obesitas de strijd aangingen met hen overgewicht door hulp van personal trainers, voedingsdeskundigen en psychologen). In deze aflevering van Obese ging het om Amanda, een 25 jarige dame die enorm te kampen had met overgewicht en alle bijbehorende gevolgen hiervan, zoals het wegblijven van de menstruatie, het weinig tot niet hebben van vriendinnen en niet kunnen afspreken met deze uit schaamte en een heel integer leven leiden. Amanda was heel erg op zichzelf. In Obese ging zij dus de strijd aan, ze werkte keihard om haar doelen te bereiken en op de finaledag was ik zo gechoqueerd door haar resultaat dat ik dacht “WAUW, dit moet en zou ik toch ook kunnen?”
De volgende ochtend besloot ik om diezelfde strijd aan te gaan en stond na mááánden weer eens op de weegschaal. De schade was 120,7. Ik schrok me rot, want als ik zeg dat ik na maanden weer op de weegschaal stond, dan meende ik dit ook. Klaar, dit was de druppel. Ik zou afrekenen met alle zoetigheden in mijn leven en met de kilo’s.
Mijn dag besloot ik in 6 eetmomenten te delen, waarvan ontbijt, lunch, avondeten en 3 tussendoortjes. Er was nog geen sprake van wel of geen koolhydraten eten en alle andere dieetgoeroes. Ik begon mijn dag met 2 boterhammen met halvarine en kaas, tussendoor een pakje crackers, met de lunch weer 2 boterhammen, daarna wat fruit of groente en als avondeten gekookte groenten/aardappelen en een stukje vlees. Na het eten nam ik wat yoghurt of kwark en ik dronk veel meer water. Mijn omgeving lachte me uit en dacht dat weer poging tot afvallen zou zijn, maar ik dacht daar anders over.
Ondertussen had ik mij ook al ingeschreven bij de sportschool waar ik meedeed aan diverse groepslesjes zoals Shbam, Zumba en deed ik cardio. Week in, week uit en ik hield nog steeds vol. Elke maandagmorgen woog ik mijzelf en zag ik dat er weer wat af was wat mij motiveerde om door te gaan. Al snel werd onder de 100 kilo komen mijn nieuwe doel.. De zomervakantie kwam om de hoek, en ook daar hield ik mij streng aan mijn regime. No jokes, serious shit is waar ik mee bezig was en niemand, maar dan ook niemand kon mijn doel in de weg staan.